نوستالژی

 

به بهانه لبخندی زندگی کردیم که در کوچه پس کوچه های شلوغ نه ساکت در هیاهوی بوق و فحش و چراغ قرمز گم شده بود و در ثانیه های انتظار نقش چنار طویلترین خیابان جهان را بازی کردیم و به وقت وصال حرف از رفتن زدیم ...  

دم همه ما گرم تمام ویترینهای را در جستجوی پوششی گشتیم که ما را آنی کند که نیستیم  و تمام درجات را کسب نمودیم تا آنی شویم که هستیم ! روزگار غریبی نیست , نازنین مردی است که خوب خرج کند و زندگی مدرن ترین عکس نامزدی است که بر دیوار تنهایی خانه من و تو خاک بخورد تا روزی یا شبی مهمانی خوانده یا ناخوانده تنها باهم بودنمان را به یادمان بیاورد.